සදාකාලික හීන ගොන්නකි...

                                                             සදාකාලික හීන ගොන්නකි

නෙක පිරුණු පැහැ

හිතම පුරවන

හෙමි හෙමින් ඇස් කෙවෙනි හූරන

තුරුල ළඟටම’විත් පලායන

 අතැර දැමු තව හීන මල්ලකි

මුව ලිහී ගොස් නිදහසම ලද ,

තව හීන මල් පරව මියැදුණ

අතීතයෙ මත සුවඳ මුසු වුණ,

දිනෙන් දින කල්පයක් ගතවන

කල්පයක්,තව කල්ප ගණනක්...

බිඳුණු වැහි බිම ඉහිරී යන ලෙස

හීනයක් මෙන්,

සැණින් එසැණින්,

පෙනී නොපෙනෙන.

කටු තුඩක ඇමිණුමක් හිත මත

අකුරු අඳිමින් මකන,හූරන

පිරුණු එළියට,හිරුගේ උණුහුම

දරාගත නොහි හීන කැකුළුද,

අඳුරු කුටියක..

පුස් වු කඩදහි ..

මතම උපදින හීන කැකුළුද,

අළු මතින් මට අත වනන’යුරු

දුටු නුදුටු සේ හිඳින නපුරිය

තව තවත් හිරු රැසට පෙම්බැඳ,

හීන ගළපයි , හීන මුමුණයි.

පුස් සුවඳ රැඳී රැයක අවදිව!!